architecturaAl ERFGOED
De kasteelhoeve van Soy
De kasteelhoeve is een bouwerk uit baksteen en blauwsteen op een 18de eeuws fundament, met een gotisch hoofdgebouw uit de 16de eeuws in kalksteen.
Indien men afgaat op de oorspronkelijke vensters (jammer genoeg verwenen tijdens de restauratie), gaat het eerste kasteel ongetwijfeld terug op de 12de eeuw.
Men kan nog de gevangenis zien gelegen in de noordelijke gebouwen, boven een gewelf met koetspoort dat als toegang tot de koer diende.
Boven dit gewelf kan men op een steen de wapens van F.A. de Cassal aflezen met de datum 1717 (F.A. de Cassal was provoost en opperstalmeester van Durbuy, heer van Soy en overleed in 1719). Het kasteel deed dienst als Hoog Gerechtshof.
Het kasteel die op de monumentenlijst staat, is privaat en kan niet worden bezocht.
Het kasteel van Blier
De oudste niet gerestaureerde delen van het kasteel kunnen teruggaan tot op de 16de eeuw zoals sommige fragmenten van beeldhouwerk het bevestigen. Het kasteeel onderging in de 19de eeuw grondige
verbouwingen en werd in het begin van de 20ste eeuw sterk uitgebreid door de familie Wilmart.
De hoofdtoren draagt het schild van de familie de Blier met haar zinspreuk "virtute et fortuna". Het kasteel bestaat uit landbouwgebouwen die de vroegere herenwoning bevatten, aan beide zijden
geflankeerd door twee torens, de ene rond en de andere vierkant. De koer is afgesloten door een poortgebouw, waarboven de wapens en de zinspreuk van de familie Blier te lezen zijn. Achteraan in
de koer werd een tweede kasteel opgericht in de tweede helft van de 19de eeuw.
Op de site van het kasteel is er vandaag een hotel-restaurant : Hôtel-restaurant "L'Affenage"
"Fief aux oiseaux" in Erpigny
De kasteelhoeve met zijn torentjes is opgetrokken in zandsteen en blauwe natuursteen en is vandaag verdeeld in verschillende woningen.
Een prachtige poort met een rondboog geeft toegang tot het gebouw. Tegen de rechter topgevel werd een kapel gebouwd met een vierkant torentje dat boven het dak uitsteekt en eindigt op een achthoekige spits en een groot kruis met een windwijzer. Het gebouw werd opgericht op het einde van de 17de eeuw door Henri de Martini.
Vroeger werd het kasteel "fief aux oiseaux" geheten (domein van de vogels), want in de Middeleeuwen werden hier de prooivogels gehouden die bestemd waren voor de lange jacht (de kunst om op wilde dieren te jagen met jachthonden) van de Koninklijke-en domeinbossen, evenals de bosteel of opperhoutvester van het Land en van het Graafschap van Durbuy (de oude rechtbank waar men de bosmisdrijven berechtigde).
Het kasteel is een privédomein dat niet openstaat voor bezoekers.
De kasteelhoeve van Fanzel
De kasteelhoeve wat verderop gelegen bij de Aisne, is een vierhoeksgebouw in zandbreuksteen en schist. Het bevat naast het traditionele woongedeelte, een aantal oude bijgebouwen waaronder de vroegere stallen, schuren, schaapskooien en dienstgebouwen, die vandaag gerenoveerd werden. het gaat hier geenszins om een versterkte plaats maar om een kasteel gebouwd door de monniken van Stavelot, waar men de tienden ging betalen. Vooral het woongedeelte dat uit het begin van de 18de eeuw dagtekent is bijzonder fraai.
Het kasteel is een privé-bezit en is niet toegankelijk voor bezoekers.
De molen van Fisenne (Moulin Hesbois)
De molen "Hesbois" ligt beneden de weg tussen Pont d'Erezée en Eveux. Zijn aanwezigheid werd reeds aangetoond in 1314. Waarschijnlijk werd hij gebouwd door de heren van Durbuy en zou pas in 1796 opnieuw verkocht zijn door de graaf d'Ursel van Durbuy. In 1921 wordt de molen eigendom van de familie Hesbois. Zijn voornaamste kenmerk is de lengte van zijn waterloop. Zijn schoepenrad heeft 4 meter diameter en telt 48 bakken.
Aanvankelijk was het rad in hout, maar het werd in 1938 door een ijzeren rad vervangen dat het vandaag nog altijd werkt
Nu is de molen omgetoverd tot een privémuseum. Af en toe is het een ontmoetingsplaats voor verschillende culturele evenementen ("Erfgoeddagen").
Het kasteel van Fisenne
De oorspronkelijke kern van het kasteel is een hoge donjon met vierkant grondplan, dikke muren van 1,20 meter in kalk- en zandbreuksteen, die een dominerende plaats inneemt in het midden ven het geheel.
De noordwestkant werd verbouwd op 2/3 van zijn hoogte, terwijl aan de oost-en aan de zuidkant grote openingen werden aangebracht in de loop van de 19de eeuw. Het huidige kasteel dagtekent uit de eerste helft van de 17de eeuw en werd achtereenvolgens verbouwd in de 19de eeuw en in 1939. Het geheel werd waaarschijnlijk uitgebreid door Jean de Fisenne en zijn echtgenote Anne d'Ochain in de 17de eeuw (hun wapens sierden de hoofdingang die vandaag verdwenen is).
Rondom rond liggen hoevegebouwen die eveneens uit deze periode dagtekenen, maar die recentelijk werden gerenoveerd. Ook dit ensemble is opgetrokken met dezelfde materialen als het hoofdgebouw. Twee grote schuren, met uitkijktorentjes aan de hoeken, sluiten symmetisch de binnenkoer af. De donjon, het woongedeelte en de uitkijktorentjes staan op de monumentenlijst.
Het kasteel is een privé-bezit en is niet toegankelijk voor bezoekers.
Men kunt daar nog steeds een lokale kruidenierswinkel (Al Copinette) vinden.
Tot 2019 was er ook een kaasmakerij "La Fromagerie des Tourelles" (de kazen worden nu geproduceerd aan de kant van Durbuy onder de naam "Les fromages de la Ferme du Bel 'Ozo").
Het kasteel is ook een ontvangst- en verblijfplaats voor kunstenaars.
Elk jaar, in september, worden de creativiteit en het werk van de verschillende bewoners geëerd door middel van verschillende shows en workshops, allemaal in een feestelijke sfeer tijdens het traditionele
"Fête de l'Équinoxe" dat plaatsvindt bij het kasteel
HOME PHILIPPIN
Het bejaardentehuis Philippin werd gesticht in 1869 door Mejuffer Caroline Philippin die het grootste deel van haar bezittingen aan het welzijnsbureau naliet.
Het oorspronkelijke gebouw werd ingelijfd bij de constructies die tussen 1885 en de 20ste eeuw werden verwezenlijkt.
Bovenaan het zadeldak zijn twee windwijzers aangebracht, een daarvan draagt de beginletters van de naam van Caroline Philippin.
In 2019 is het bejaardentehuis volledig gemoderniseerd en vergroot (foto hierboven).
Capitaine Garnir plaats in Erezée
De Capitaine Garnir plaats in een mooie met bomen beplante ruimte staat een schilderachtige kiosk in zandsteen en hout (20ste eeuw) en een mooie gietijzeren pomp met een versiering van plantenmotieven en bovenop een schaal in schelpvorm, gedateerd uit de 19de eeuw.
Op deze plaats vindt u ook de kerk Saints-Laurent-et Monon gebouwd in 1846 in neoclassicistische stijl. De toren dagtekent van 1899. In maart 1940 werd de kerk in vuur en vlam gezet en in 1946 gerestaureerd. Maar een nieuwe brand teisterde het gebouw in 1997. U kan er de Romaanse doopvonten bewonderen (12de eeuw) op gotische sokkel (16de en 17de eeuw). Buiten de kerk bleven enkele grafkruisen bewaard uit de 17de en 19de eeuw.